Deze COI Focus behandelt vrouwelijke genitale verminking (VGV) in Nigeria. Dit document is een update van de COI Focus van 12 oktober 2015. Twee derde van de besneden meisjes in de wereld komt uit vier landen: Egypte, Ethiopië, Soedan en Nigeria, het dichtstbevolkte land van Afrika (178,5 miljoen inwoners in 2014). Met twintig miljoen besneden meisjes is Nigeria het land met het grootste absolute aantal inwoonsters die VGV hebben ondergaan.
Dit rapport is niet volledig en beweert niet, een statistische of sociologische studie te zijn. Het onderzoek liep van 1 december 2018 tot 11 april 2019.
Volgens de studie “Multiple Indicator Cluster Survey 2016-17” onderging iets minder dan een op vijf vrouwen (18,4 %) tussen 15 en 49 jaar VGV in Nigeria. Volgens dezelfde studie onderging iets meer dan een op vier meisjes (25,3 %) van 0 tot 14 jaar VGV.
Bij deze besneden vrouwen en meisjes komt besnijdenis met verwijdering van delen van de huid het meest voor. VGV gebeurt vaak op zeer jonge leeftijd bij het kind. Herbesnijdenissen of re-infibulaties komen zeer weinig voor.
De besneden vrouwen komen hoofdzakelijk uit het zuiden van het land, hoofdzakelijk uit de states Osun, Ebonyi Ekiti, Imo, Oyo en Kwara.
Hoe meer de gezinnen geklasseerd zijn in de rijke kwintielen van economisch welzijn, hoe meer vrouwen van deze gezinnen besneden zijn. A contrario is 43 % van de meisjes uit gezinnen van het armste kwintiel besneden, terwijl 14,4 % uit de rijkste gezinnen besneden is.
De ouders opteren dus voor VGV om seksuele promiscuïteit en ontrouw te voorkomen, om vruchtbaarheid en een huwelijk te garanderen, om geboortes te vergemakkelijken, om kindersterfte te voorkomen, om de culturele normen in verband met het “uiterlijk” van de vrouwelijke geslachtsorganen te respecteren. Anderen koesteren het hevige verlangen om de cultuur en de tradities van de voorouders te respecteren of zich te schikken naar de sociale normen waarin ze verkeren.
De beslissing om te besnijden wordt door de ouders van het meisje genomen. De vader heeft het laatste woord, ondanks dat hij niet aanwezig mag zij bij de operatie en bij het genezingsproces. Soms laat de vader de moeder alleen beslissen omdat hij meent dat ze meer weet van dit onderwerp. Volgens een studie van de Population Council konden de grootmoeders ook zeer veel invloed op deze beslissing uitoefenen.
De besnijdenissen worden vaak uitgevoerd door traditionele besnijdsters, zelden door gezondheidswerkers.
De gendergelijkheidsindexen van internationale organen situeren Nigeria op een zeer laag niveau, wat betekent dat vrouwen vaak worden gediscrimineerd.
Besnijdenis blijkt een intiem onderwerp te zijn en andere personen weten niet noodzakelijk of een vrouw al dan niet besneden is. De bronnen van Cedoca constateren geen grote (fysieke of maatschappelijke) repercussies voor ouders die hun dochter niet willen besnijden.
Nigeria ratificeerde talrijke internationale verdragen die VGV-geweld veroordelen. Via verschillende ministeries lanceert of steunt het anti-VGV-programm’s. De “Violence Against Persons (Prohibition) Act” (VAPP Act), die in mei 2015 werd ondertekend, verbiedt onder andere VGV. In eerste instantie is deze Act slechts geldig in het Federal Capital Territory. Om van toepassing te zijn in de andere states, moet de Act worden goedgekeurd door de wetgevende vergaderingen van de states.
Bovendien beschikken twaalf states over een specifieke wetgeving die VGV verbiedt.
De Nigeria Police Force (NPF) is het belangrijkste orgaan dat zich bezighoudt met de wet in Nigeria. Nigeria beschikt ook over een gerechtelijk systeem met een rechtspraak in twee instanties maar alleen het Hooggerechtshof van het Federal Capital Territory Abuja is bevoegd om te verhoren en de VAPP Act toe te passen.
Volgen de bronnen van Cedoca werd geen enkele uitvoerder van VGV veroordeeld. Er doen zich problemen voor zodra het de toegang tot het gerecht voor vrouwen, culturele praktijken of feiten op het platteland betreft.
De voornaamste VGV-sensibiliseringsactoren zijn de overheid (o.a. diverse hoge personaliteiten die opentijk standpunt tegen VGV innemen) en de ngo’s. De Population Council stelt echter vast dat de resultaten van deze sensibiliseringen en acties miniem zijn.
Sommige ziekenhuizen beschikken over geschoold personeel om VGV medisch op te volgen. De Population Council doet op dit ogenblik onderzoek naar dit onderwerp maar beschikt nog niet over exacte gegevens om te delen. Een psychologische opvolging wordt cultureel minder overwogen.
Beleid
Het beleid dat de commissaris-generaal voert, is gestoeld op een grondige analyse van nauwkeurige en actuele informatie over de algemene situatie in het land van oorsprong. Die informatie wordt op professionele manier verzameld uit verschillende objectieve bronnen, waaronder het EASO, het UNHCR, relevante internationale mensenrechtenorganisaties, niet-gouvernementele organisaties, vakliteratuur en berichtgeving in de media. Bij het bepalen van zijn beleid baseert de commissaris-generaal zich derhalve niet alleen op de op deze website gepubliceerde COI Focussen opgesteld door Cedoca, dewelke slechts één aspect van de algemene situatie in het land van herkomst behandelen.
Uit het gegeven dat een COI Focus gedateerd zou zijn, kan bijgevolg niet worden afgeleid dat het beleid dat de commissaris-generaal voert niet langer actueel zou zijn.
Bij het beoordelen van een asielaanvraag houdt de commissaris-generaal niet alleen rekening met de feitelijke situatie zoals zij zich voordoet in het land van oorsprong op het ogenblik van zijn beslissing, maar ook met de individuele situatie en persoonlijke omstandigheden van de asielzoeker. Elke asielaanvraag wordt individueel onderzocht. Een asielzoeker moet op een voldoende concrete manier aantonen dat hij een gegronde vrees voor vervolging of een persoonlijk risico op ernstige schade loopt. Hij kan dus niet louter verwijzen naar de algemene omstandigheden in zijn land, maar moet ook concrete, geloofwaardige en op zijn persoon betrokken feiten aanbrengen.
Voor dit land is geen beleidsnota beschikbaar op de website.