Deze research biedt een stand van zaken van de veiligheidssituatie in Niger. Hij behandelt in het bijzonder de periode van 1 februari 2018 tot 30 april 2019. Dit document is een update van twee COI Focussen: de COI Focus Niger. Situation sécuritaire van 23 mei 2016 en de COI Focus Niger. Addendum. Situation sécuritaire du 1er mai 2016 au 31 janvier 2018 van 20 februari 2018.
De documentaire research werd beëindigd op 2 mei 2019. Aangezien de Nigeriaanse autoriteiten echter in juni 2019, d.w.z. op het ogenblik van publicatie van dit document, beslisten de noodtoestand in sommige departementen te verlengen, heeft Cedoca de informatie geüpdatet.
De regering van president Mahamadou Issoufou, die in maart 2016 werd herkozen voor een tweede mandaat, maakte van de strijd tegen het terrorisme een prioriteit van haar programma. Sinds 2015 wordt Niger namelijk geconfronteerd met onveiligheid wegens invallen van gewapende jihadistische groepen op zijn grondgebied. In 2018 voerden de Nigeriaanse verdedigings- en veiligheidstroepen, alleen of met regionale en internationale troepen, operaties uit tegen de gewapende groepen. Niger maakt deel uit van de G5 Sahel (Burkina Faso, Mali, Mauritanië, Niger, Tsjaad) en van de gemengde multinationale troepen, die bestaan uit de landen van het bekken van het Tsjaadmeer (Kameroen, Niger, Nigeria, Tsjaad). Via de Barkhane-operatie is Frankrijk aanwezig in Niger en beschikt er over legerbasissen, net als de Verenigde Staten, die legermateriaal leveren. De terreurgroepen die actief zijn in het land, zijn Boko Haram, dat vanuit het naburige Nigeria invallen in het land doet, Islamic State in the Greater Sahara, actief in het driegrenzengebied tussen Mali, Burkina Faso en Niger, en jihadistische groepen bij de Burkinese grens. Het geweld is ook het gevolg van de aanwezigheid van milities van de Toearegs en van de Peul, die hoofdzakelijk tegen elkaar vechten voor de toegang tot natuurlijke hulpbronnen aan weerskanten van de grens tussen Mali en Niger. Ten slotte zijn er criminele groepen aanwezig in de regio’s Diffa en Agadez.
De veiligheidstoestand in het gebied aan de grenzen van Burkina Faso, Mali en Niger verslechterde aanzienlijk tijdens de tweede helft van 2018. Bij de aanvallen van de terreurgroepen viel een honderdtal doden in 2018. In februari 2019 noemden de Verenigde Naties de situatie in het westen en het zuidoosten van Niger nog altijd “onstabiel”.
Tijdens de periode die dit rapport behandelt, bestond het geweld hoofdzakelijk uit aanvallen van gewapende terreurgroepen, uit gevechten tussen gemeenschappen en gewelddaden. Burgers en verdedigings- en veiligheidstroepen waren doelwitten van het geweld.
Drie van de acht regio’s die het land telt, werden getroffen door het geweld: in het westen, Tahoua en Tillaberi, regio’s vlakbij Burkina Faso en Mali waar terreurgroepen actief zijn, in het zuidoosten, de regio Diffa, niet ver van de grens met Nigeria, waar de Boko Haram-groep actief is. De noodtoestand is van kracht sinds 2017 en wordt regelmatig verlengd in verschillende departementen van de regio’s Tahoua en Tillaberi. Hij is sinds 2015 van kracht in de hele regio Diffa.
In de regio’s Tillaberi en Tahoua moesten in 2018 meer dan 50.000 personen vluchten wegens het geweld door terreurgroepen. In maart 2019 telden deze regio’s in totaal 70.305 intern ontheemden, de regio Diffa telde er 104.300, waarbij alleen al in maart 2019 nog 18.800 ontheemden bijkwamen. In december 2018 keurde Niger een wet goed die bescherming en bijstand biedt aan intern ontheemden.
Begin 2019 oordeelden de VN dat meer dan twee miljoen personen, van wie de helft woont in de drie regio’s die getroffen zijn door terreuractiviteiten, humanitaire hulp nodig hadden. Dit werd moeilijk gemaakt door de aanwezigheid van gewapende groepen. Sinds 2015 sloot een honderdtal scholen hun deuren. In de drie regio’s waar de noodtoestand van kracht is, wordt de bewegingsvrijheid beperkt wegens de avondklok.
Beleid
Het beleid dat de commissaris-generaal voert, is gestoeld op een grondige analyse van nauwkeurige en actuele informatie over de algemene situatie in het land van oorsprong. Die informatie wordt op professionele manier verzameld uit verschillende objectieve bronnen, waaronder het EASO, het UNHCR, relevante internationale mensenrechtenorganisaties, niet-gouvernementele organisaties, vakliteratuur en berichtgeving in de media. Bij het bepalen van zijn beleid baseert de commissaris-generaal zich derhalve niet alleen op de op deze website gepubliceerde COI Focussen opgesteld door Cedoca, dewelke slechts één aspect van de algemene situatie in het land van herkomst behandelen.
Uit het gegeven dat een COI Focus gedateerd zou zijn, kan bijgevolg niet worden afgeleid dat het beleid dat de commissaris-generaal voert niet langer actueel zou zijn.
Bij het beoordelen van een asielaanvraag houdt de commissaris-generaal niet alleen rekening met de feitelijke situatie zoals zij zich voordoet in het land van oorsprong op het ogenblik van zijn beslissing, maar ook met de individuele situatie en persoonlijke omstandigheden van de asielzoeker. Elke asielaanvraag wordt individueel onderzocht. Een asielzoeker moet op een voldoende concrete manier aantonen dat hij een gegronde vrees voor vervolging of een persoonlijk risico op ernstige schade loopt. Hij kan dus niet louter verwijzen naar de algemene omstandigheden in zijn land, maar moet ook concrete, geloofwaardige en op zijn persoon betrokken feiten aanbrengen.
Voor dit land is geen beleidsnota beschikbaar op de website.