Deze COI Focus is een update van de COI Focus Pakistan. Homoseksualiteit en andere seksuele minderheden van 16 augustus 2016. De huidige COI Focus behandelt de periode augustus 2016 tot en met 10 april 2020.
In het internationale discours over mensenrechten gebruikt men tegenwoordig de afkorting LGBT (lesbiennes, homoseksuelen, biseksuelen, transgenders) om te verwijzen naar seksuele minderheden. De afkorting kan ook slaan op instellingen, organisaties en individuen die de rechten van deze personen verdedigen. Hoewel de leden van verschillende seksuele minderheden in een bepaalde context een gelijkaardige druk kunnen ondervinden, bevinden ze zich niet noodzakelijk in dezelfde situatie. Seksuele geaardheid en genderidentiteit (mannelijk of vrouwelijk) zijn twee verschillende problematieken.
De term homoseksueel slaat zowel op mannen als op vrouwen. Naast homoseksuelen, kent Pakistan een uitgebreide gemeenschap van transgenders (hijra’s of khawaj seras).
Volgens de Pakistaanse strafwet zijn unnatural offences (artikel 377 van de PPC) tussen volwassenen met wederzijdse toestemming een misdrijf, strafbaar met een levenslange celstraf of een gevangenisstraf tussen twee en tien jaar en een boete. Volgens verschillende bronnen wordt deze wet zelden of niet toegepast. De Pakistaanse Grondwet bevat geen voorzieningen met betrekking tot seksuele oriëntatie. Het USDOS schrijft dat er geen meldingen zijn van personen die vervolgd of veroordeeld zijn vanwege deze wet.
Meerdere bronnen halen aan dat klachten van homoseksuelen en transgenders niet steeds serieus onderzocht worden door de politie. Andere bronnen wijzen er evenwel op dat de Pakistaanse politie in sommige gevallen op gepaste wijze gereageerd heeft op aanklachten van of misbruik tegen transgenders.
Pakistan heeft conservatieve, rigide gendernormen met een sterke culturele nadruk op vruchtbaarheid, familie en huwelijk. Homoseksuelen en transgenders lopen dan ook het risico slachtoffer te worden van fysieke aanvallen, aanranding, afpersing en afwijzing door hun familie en de gemeenschap op grond van hun seksuele geaardheid of genderidentiteit. Er bestaat ook een risico op discriminatie, bijvoorbeeld bij de zoektocht naar huisvesting en werk of in het onderwijs.
Berichtgeving in de Pakistaanse media over homoseksualiteit is negatief. Er zijn positieve evoluties te bemerken in de Pakistaanse media ten opzichte van transgenders. Er zijn een aantal plaatsen in de provincies Sindh en Punjab waar homoseksuelen en transgenders elkaar ontmoeten. Veelal worden datingapplicaties gebruikt om af te spreken. Pakistan heeft ook een levendige underground scene waar bijeenkomsten van homoseksuelen en transgenders worden gehouden.
Zowel de overheid als religieuze actoren hebben een negatieve houding tegen homoseksuelen. Aan de andere kant stelt de Pakistaanse overheid zich sinds 2018 soms positief op ten opzichte van transgenders getuige wetsvoorstellen en rechten die de transgendergemeenschap verworven heeft.
Politique de traitement
La situation en matière de sécurité et de droits humains est problématique au Pakistan. De nombreux civils sont affectés par la violence ethno-politique ou confessionnelle et, souvent, les autorités pakistanaises n’ont pas la capacité ou la volonté de leur offrir une protection. Pour une grande part, la violence qui frappe le Pakistan est le fait des organisations terroristes actives dans le pays. Ces organisations visent principalement les services de sécurité et l’armée, les minorités religieuses et les hommes politiques. Des attentats à grande échelle sont parfois commis dans le but de faire un maximum de victimes dans une communauté donnée. Ces attentats visent en général les minorités religieuses, surtout les musulmans chiites. De tels attentats sont plutôt l’exception que la règle. La situation sécuritaire est également influencée par des flambées de violences opposant des éléments extrémistes aux forces gouvernementales dans le nord-ouest du pays et par le soulèvement nationaliste au Baloutchistan.