Deze COI Focus biedt een overzicht van het politieke geweld in de regio Oromia in Ethiopië en focust daarbij op de periode november 2020 – december 2021. De Focus bouwt verder op de COI Focus Ethiopië. Etnische spanningen in en rond Oromia van 5 november 2020. Het initiële onderzoek werd afgesloten op 14 december 2021. In deze update, afgesloten op 15 februari 2022, zijn de recentste gegevens van het Armed Conflict Location & Event Data Project (ACLED) toegevoegd.
De Oromo-bevolking is met meer dan 35 miljoen de grootste etnische groep in Ethiopië en woont voornamelijk in de regio Oromia. De hervormingen die premier Abiy Ahmed doorvoert na april 2018 faciliteren de terugkeer van het OLF. Het OLF tekent in augustus 2018 een vredesakkoord met de federale regering en de gewapende vleugel, het OLA, stemt ermee in om te ontwapenen en zich te integreren in leger en politie. Sinds hun terugkeer naar Ethiopië genieten de leden van het OLF een sterke steun in Oromia. De 1.300 strijders worden evenwel niet geïntegreerd in het leger maar mengen zich onder de Oromo-bevolking en beginnen aanvallen tegen lokale functionarissen, leger en politie alsook de burgerbevolking, voornamelijk van Amhara-etnie. Eind 2018 zenden de autoriteiten eenheden van de ENDF naar de vier zones van Wollega, een jaar later installeren ze in Wollega en Guji militaire commandoposten. De commandoposten voeren een de facto noodtoestand in met een avondklok, een verbod op bijeenkomsten en (arbitraire) detenties zonder eerlijk proces. Ondertussen neemt de druk op (vermeende) aanhangers van het OLA en het OLF toe.
Het zijn vooral de Oromo Regional Special Forces, getraind en uitgerust voor het uitvoeren van operaties tegen opstandelingen in de regio Oromia, die betrokken zijn bij de gewapende confrontaties met het OLA en gewapende groepen en milities in verschillende delen van de regio Oromia.
In de loop van 2019 ontstaat verdeeldheid tussen de premier en veel van zijn Oromo-bondgenoten, zowel binnen als buiten de regerende partij. Abiy staat ook binnen de Oromo-bevolking onder druk. De OLF en OFC boycotten de verkiezingen van juni 2021 vanwege de detentie van politieke leiders en leden van beide partijen, het sluiten van partijkantoren en andere onregelmatigheden. De beladen politieke situatie in Oromia is een belangrijke factor die bijdraagt aan het toenemende geweld in de regio. In de nasleep van de verkiezingen die de PP een overweldigende overwinning opleverde in Oromia neemt de opstand van het OLA in de regio verder toe.
Op 6 mei 2021 keurt het parlement een wet goed die het TPLF en het OLA, steevast OLF-Shene genoemd door de Ethiopische autoriteiten, als terroristische organisaties bestempelt.
Voor de periode van 1 januari tot 31 december 2021 registreert ACLED 286 incidenten in de regio Oromia, die 1.924 dodelijke slachtoffers maken. De dynamiek van het politieke geweld bestaat uit twee hoofdtypen van geweld, namelijk gewapende treffens tussen regeringstroepen enerzijds en het OLA en hun splintergroeperingen anderzijds, én geweld tegen burgers, gepleegd door het OLA (slachtpartijen en moorden) en door veiligheidstroepen van de regionale en federale staat, waaronder de Oromia Special Forces (moorden, standrechtelijke executies, arbitraire detentie, plunderen en het platbranden van eigendommen).
Verscheidene bronnen geven aan dat er in de regio Oromia een aantal actieve hotspots van conflict zijn, meer bepaald in West-Oromia (de zones Horo Guduru, West-Wollega, Oost-Wollega, Kellem-Wolega, Horo Guduru-Wollega en West-Shewa), in Zuid-Oromia (de zones Oost-Guji, West-Guji en Borana) en in het oosten in de zone West-Hararge. Ook op de grens met de naburige regio's Benishangul-Gumuz en Amhara vinden regelmatig aanvallen plaats die levens eisen. Sinds eind 2020 is het OLA actief in zowat alle zones van Oromia.
IOM registreert in juni-juli 2021 4,17 miljoen ontheemden in Ethiopië. De organisatie noteert 497.267 IDP’s in Oromia. Conflict is de belangrijkste reden van ontheemding in de regio.
De bevolking in Oromia is het zwaarst getroffen wordt door het geweld, en heeft slechts een beperkte toegang tot essentiële diensten zoals gezondheidszorg, sanitaire voorzieningen, onderwijs en levensonderhoud. De humanitaire toegang tot Oromia is complex en grote gebieden zijn onbereikbaar vanwege veiligheidsoperaties tegen gewapende rebellen en oplaaiend geweld tussen gemeenschappen.
Politique de traitement
La politique définie par le commissaire général se fonde sur une analyse approfondie d’informations récentes et détaillées sur la situation générale dans le pays. Ces informations ont été recueillies de manière professionnelle auprès de diverses sources objectives, dont le Bureau européen d’appui en matière d’asile, le Haut-Commissariat aux réfugiés des Nations unies, des organisations internationales de défense des droits de l’homme, des organisations non gouvernementales, ainsi que la littérature spécialisée et les médias. Pour définir sa politique, le commissaire général ne se fonde donc pas exclusivement sur les COI Focus publiés sur le site du CGRA, qui ne traitent que de certains aspects particuliers de la situation du pays. Le fait qu’un COI Focus date d’un certain temps déjà ne signifie donc pas que la politique menée par le commissaire général ne soit plus d’actualité.
Pour examiner une demande d’asile, le commissaire général tient non seulement compte de la situation objective dans le pays d’origine à la date de la décision mais également de la situation individuelle et des circonstances personnelles du demandeur. Chaque demande d’asile est examinée au cas par cas. Le demandeur d’asile doit montrer de manière suffisamment concrète qu’il éprouve une crainte fondée de persécution ou court un risque réel d’atteintes graves. Il ne peut donc se contenter de renvoyer à la situation générale dans son pays mais doit également présenter des faits concrets et crédibles le concernant personnellement.
Pour ce pays, il n’y a pas une note de politique de traitement disponible sur le site Internet du CGRA.