Veiligheidssituatie

Niederländisch

Dit onderzoek biedt een stand van zaken van de veiligheidssituatie in El Salvador. Het onderzoek werd afgesloten op 29 september 2020 en vormt een update van de COI Focus van 15 juli 2019.

In zijn richtlijnen van 2016 is het UNHCR van oordeel dat “het meeste, zo niet alle geweld” tussen de bendes en tegen de overheid doelgericht van aard is. Twintig jaar hardhandig beleid van de opeenvolgende linkse en rechtse regeringen deed de criminele capaciteit van de bendes niet afnemen. Eind 2019 nam de daling van het moordpercentage, die sinds 2015 werd waargenomen, toe maar het fenomeen van de afpersing lijkt toe te nemen. De belangrijkste bendes, namelijk de Mara Salvatrucha, de Barrio 18 Revolucionarios en de Barrio 18 Sureños, tellen ongeveer 60.000 leden (wat ongeveer overeenstemt met 1 % van de bevolking) en beschikken over een “sociale matras” van meer dan 500.000 sympathisanten. Hun belangrijkste bron van inkomsten is afpersing maar ze houden zich ook bezig met heel wat andere misdaden. Hun werking is hiërarchisch en volgt een aantal regels. De veiligheidstroepen die worden ingezet bij de strijd tegen de bendes, bestaan uit politieagenten, ondersteund door militairen. De burger heeft geen vertrouwen in deze ordetroepen, waarvan de reputatie is aangetast door terugkerende beschuldigingen van mensenrechtenschendingen, met name buitengerechtelijke executies. De lijst van mogelijke doelwitten, die het UNHCR in maart 2016 opstelde en Cedoca aanvulde op basis van geraadpleegde bronnen, bevat: personen die zich verzetten tegen de bendes en personen die geacht worden ermee verbonden te zijn, personen die vatbaar zijn voor afpersing, jongeren, vrouwen, LGBT’s, autochtonen en bepaalde beroepen (journalisten, mensenrechtenactivisten, gemeenschapsleiders, leraars, (ex-)politieagenten en (ex-)militairen, rechters, procureurs en advocaten). Specifieke wijken van meer dan negen gemeenten op tien worden gecontroleerd door de bendes. Sinds 2015 breidt hun aanwezigheid zich ook uit naar landelijke gebieden. Listen om met afpersing om te gaan maken deel uit van het dagelijkse leven van veel Salvadoranen. Hun bewegingsvrijheid wordt beperkt door het geweld. De afpersing treft de handel en de landbouw. De meeste scholen hebben te lijden onder de aanwezigheid van de bendes. De politieke partijen FMLN en ARENA betaalden hen geld in de context van onderhandelingen. Toegang tot gezondheidszorg voor achtergestelde personen wordt bemoeilijkt door geweld. Volgens het IDMC staat El Salvador op de zesde plaats van de tien landen met de meest interne ontheemding wegens geweld. Het aantal ontheemden varieert naargelang van de bron die ze vermeldt. In januari 2020 werd een nationaal register gecreëerd. De belangrijkste oorzaken zijn crimineel geweld volgens internationale bronnen en het maatschappelijk middenveld of economische redenen volgens de regering. Voor de MCDF zijn de meest getroffen profielen gezinnen met tieners en/of jongeren en vrouwen. Bronnen wijzen erop dat de interne verplaatsingsschema’s hoofdzakelijk interstedelijk zijn (van de ene wijk met veel criminaliteit naar een andere), maar zich ook uitbreiden naar het platteland. Volgens verschillende bronnen zijn deze verplaatsingen geen permanente oplossing. Met de steun van het UNHCR ontwikkelt de Salvadoraanse overheid een beleid op gebied van interne ontheemding. Het maatschappelijk middenveld richtte een netwerk van verenigingen (de MCDF) op dat ervoor ijvert dat de overheid een preventie-, bijstands- en beschermingsbeleid voor slachtoffers van gedwongen verplaatsing uitwerkt.

Policy

Het beleid dat de commissaris-generaal voert, is gestoeld op een grondige analyse van nauwkeurige en actuele informatie over de algemene situatie in het land van oorsprong. Die informatie wordt op professionele manier verzameld uit verschillende objectieve bronnen, waaronder het EASO, het UNHCR, relevante internationale mensenrechtenorganisaties, niet-gouvernementele organisaties, vakliteratuur en berichtgeving in de media. Bij het bepalen van zijn beleid baseert de commissaris-generaal zich derhalve niet alleen op de op deze website gepubliceerde COI Focussen opgesteld door Cedoca, dewelke slechts één aspect van de algemene situatie in het land van herkomst behandelen.

Uit het gegeven dat een COI Focus gedateerd zou zijn, kan bijgevolg niet worden afgeleid dat het beleid dat de commissaris-generaal voert niet langer actueel zou zijn.

Bij het beoordelen van een asielaanvraag houdt de commissaris-generaal niet alleen rekening met de feitelijke situatie zoals zij zich voordoet in het land van oorsprong op het ogenblik van zijn beslissing, maar ook met de individuele situatie en persoonlijke omstandigheden van de asielzoeker. Elke asielaanvraag wordt individueel onderzocht. Een asielzoeker moet op een voldoende concrete manier aantonen dat hij een gegronde vrees voor vervolging of een persoonlijk risico op ernstige schade loopt. Hij kan dus niet louter verwijzen naar de algemene omstandigheden in zijn land, maar moet ook concrete, geloofwaardige en op zijn persoon betrokken feiten aanbrengen.

Voor dit land is geen beleidsnota beschikbaar op de website.

Land: 
EL Salvador