L’homosexualité

Niederländisch

Dit onderzoek interesseert zich hoofdzakelijk voor de specifieke situatie van de homoseksuelen in Togo. Cedoca zal echter ook verwijzen naar het letterwoord LGBTI (of LGBT), dat andere begrippen omvat maar dat wordt gebruikt door een aanzienlijk aantal bronnen. De term “homoseksueel” verwijst zowel naar mannen als vrouwen maar als de nadruk moet worden gelegd op de specifieke dimensie van de ervaring van mannen of van vrouwen, zal Cedoca de termen “gay” en “lesbienne” gebruiken.

Het documentaire onderzoek behandelt de periode van mei 2015 tot oktober 2019.

Het nieuwe Togolese strafwetboek van 2015 veroordeelt elke onzedige of tegennatuurlijke handeling met een individu van hetzelfde geslacht tot een gevangenisstraf en tot een boete. In vergelijking met het oude strafwetboek versterkt het de toepasbare straffen. Bovendien bestaat er geen enkele wet die de rechten van homoseksuelen in Togo beschermt of verdedigt.

Volgens de geraadpleegde bronnen worden de bepalingen van het strafwetboek niet toegepast. Wanneer een homoseksueel wordt gearresteerd, wordt een andere reden aangehaald. Volgens Afrique Arc-en-ciel Togo wordt het lage toepassingspercentage van de teksten gerechtvaardigd door de tussenkomst van verenigingen bij de politie/rijkswacht om een overbrenging naar het parket en dan naar de gevangenis te vermijden.

In verband met de houding van de ordetroepen verklaren de bronnen, waaronder Amnesty International, dat LGBTI-personen het slachtoffer van intimidatie en willekeurige arrestatie zijn. Over het algemeen belet maatschappelijke stigmatisering de slachtoffers van discriminatie op basis van seksuele geaardheid misbruik aan te geven.

De Togolese maatschappij beschouwt homoseksualiteit als gedrag dat niet overeenstemt met de maatschappelijke orde. Dit dwingt homoseksuelen vaak hun seksuele geaardheid te verzwijgen om niet te worden verstoten. Volgens een onderzoek van Afrobaromètre uit 2018 is onverdraagzaamheid ten opzichte van homoseksuelen bijna algemeen in Togo (86 % van de ondervraagde personen). LGBTI-personen zijn het slachtoffer van homofoob geweld vanwege hun omgeving maar ook van maatschappelijke discriminatie op gebied van werk, huisvesting en toegang tot onderwijs en gezondheidszorg. Er wordt echter vooruitgang geboekt op gebied van gezondheid, met de zorgverstrekking aan mannen die seksuele betrekkingen met mannen hebben, in de strijd tegen hiv/aids. Bovendien wordt homoseksualiteit in de media negatief weergegeven.

Volgens de Togolese vereniging ter verdediging van de rechten van vrouwen en LGBTI’s, die Cedoca ontmoette, mogen homoseksuelen zich niet publiekelijk uiten in de media en wordt er geen enkele openbare betoging voor de verdediging van hun rechten georganiseerd. Ontmoetingsplaatsen bestaan niet in Togo, dit gebeurt in het geheim. Verenigingen die de rechten van homoseksuelen verdedigen en aanwezig zijn op het terrein, kunnen werken onder het mom van de strijd tegen hiv/aids. Ze worden soms bedreigd.

Terwijl de Togolese politieke actoren niet praten over homoseksualiteit, zijn de meeste religieuze leiders homofoob en veroordelen deze praktijk.

Policy

Het beleid dat de commissaris-generaal voert, is gestoeld op een grondige analyse van nauwkeurige en actuele informatie over de algemene situatie in het land van oorsprong. Die informatie wordt op professionele manier verzameld uit verschillende objectieve bronnen, waaronder het EASO, het UNHCR, relevante internationale mensenrechtenorganisaties, niet-gouvernementele organisaties, vakliteratuur en berichtgeving in de media. Bij het bepalen van zijn beleid baseert de commissaris-generaal zich derhalve niet alleen op de op deze website gepubliceerde COI Focussen opgesteld door Cedoca, dewelke slechts één aspect van de algemene situatie in het land van herkomst behandelen.

Uit het gegeven dat een COI Focus gedateerd zou zijn, kan bijgevolg niet worden afgeleid dat het beleid dat de commissaris-generaal voert niet langer actueel zou zijn.

Bij het beoordelen van een asielaanvraag houdt de commissaris-generaal niet alleen rekening met de feitelijke situatie zoals zij zich voordoet in het land van oorsprong op het ogenblik van zijn beslissing, maar ook met de individuele situatie en persoonlijke omstandigheden van de asielzoeker. Elke asielaanvraag wordt individueel onderzocht. Een asielzoeker moet op een voldoende concrete manier aantonen dat hij een gegronde vrees voor vervolging of een persoonlijk risico op ernstige schade loopt. Hij kan dus niet louter verwijzen naar de algemene omstandigheden in zijn land, maar moet ook concrete, geloofwaardige en op zijn persoon betrokken feiten aanbrengen.

Voor dit land is geen beleidsnota beschikbaar op de website.

Land: 
Togo