Deze research biedt een stand van zaken van de situatie in twee regio’s van Kameroen, nl. het zuidwesten en het noordwesten, die sinds oktober worden geteisterd door wat de waarnemers “de Engelstalige crisis” noemen. Dit is een protestbeweging tegen de Engelstalige bevolking, die in de loop der maanden veranderde in een opstand met gewelddadige acties van bepaalde radicale secessionistische groepen en gewapende groepen, die werden onderdrukt door de Kameroense strijdmachten. Dit document is een update van de COI Focus La crise anglophone van 23 april 2018 en heeft specifiek betrekking op de ontwikkelingen die plaatsvonden tussen april 2018 en september 2019. De documentaire research werd op 16 september 2019 beëindigd.
Tijdens de periode die dit rapport behandelt, was het Engelstalige gebied het schouwtoneel van herhaalde confrontaties tussen de Kameroense troepen en de verschillende gewapende groepen. In 2018 doken er nieuwe radicale en gewelddadige bewegingen op die de afscheiding en de gewapende strijd opeisten. Volgens de waarnemers (ICG, AI) bestaan er op dit ogenblik een tiental separatistische gewapende groepen die beschikken over honderden soldaten. Het is moeilijk ze te definiëren, aangezien hun leiders, samenstelling en herkenningstekens regelmatig veranderen. Naast deze hoofdgroepen zijn er ook andere, minder belangrijke splintergroepen actief in de Engelstalige regio’s en bestaan ze uit enkele tientallen mannen. Profiterend van de onveiligheid ontstonden er louter criminele groepen, die de regio ook teisteren.
Bij het nastreven van hun doelstellingen pleegden zowel de Kameroense troepen als de gewapende separatistische groepen mensenrechtenschendingen. De separatisten gebruikten verschillende vormen van geweld tegen de Kameroense staat en zijn vermoedelijke bondgenoten: gewapende hinderlagen, gebruik van explosieven en regelmatig plegen van ontvoeringen om regeringsverantwoordelijken, soldaten, stamhoofden, studenten en leraars te viseren. De ontvoeringen van soldaten en ambtenaren werden over het algemeen uitgevoerd als strafmaatregel. In de andere gevallen ontvoerden de secessionisten personen die zich verzetten tegen of niet gehoorzaamden aan de bevelen van de dissidenten om hun activiteiten te staken. De regeringstroepen gebruikten strategieën zoals geheime opsluitingen, buitengerechtelijke executies, foltering en zelfs de tactiek van de verschroeide aarde tegen de secessionisten.
De burgers zijn alsmaar meer het slachtoffer van separatistische militanten en van de veiligheidstroepen in de regio. Tijdens de behandelde periode steeg het aantal doden en het aantal vernielingen van goederen. De ngo’s maken melding van mensenrechtenschendingen zowel door de verdedigings- en veiligheidstroepen als door de gewapende groepen.
Wegens de onveiligheid komt de opleiding van de kinderen in het gedrang. De studenten van de twee Engelstalige regio’s hebben twee jaar geen lessen gevolgd. De burgerbevolking leeft in een onzekere humanitaire situatie en wordt geconfronteerd met honger, de onmogelijkheid te telen, watergebrek, communicatieproblemen en soms met de ontwrichting van gezinnen. De humanitaire hulporganisaties hebben af te rekenen met problemen in verband met ontoereikende financiering en gebrekkige toegang tot de getroffen gebieden. De Engelstalige crisis heeft het economische weefsel in de regio’s waar ze woedt, al ernstig aangetast. Ze heeft diverse sectoren zoals de landbouwindustrie, de telecommunicatie-, handels- en distributiebedrijven en de landbouwsector verzwakt.
Het verlaten van dorpen en steden verhoogt het aantal vluchtelingen en intern ontheemden. Meer dan 536.000 personen zijn ontheemd in de regio’s van het zuidwesten en het noordwesten. Het UNHCR telde al 39.000 personen in Nigeria. Velen van hen verloren hun identiteitsdocumenten tijdens hun vlucht en in de brand van hun dorpen.
De situatie in het Engelstalige gebied is dus vastgelopen en de spanningen dreigen aan te houden wegens het verzet van de Kameroense staat en van de secessionisten tegen een onderhandelde regeling. Volgens de ICG kan geen van beide kampen op korte termijn de militaire overwinning behalen en maakt de balans op van 1.850 slachtoffers sinds het begin van het conflict. De dialoog tussen het centraal gezag en de separatisten is vastgelopen maar zou eind september 2019 kunnen hernemen, zoals president Paul Biya op 10 september 2019 aankondigde.
Policy
Het beleid dat de commissaris-generaal voert, is gestoeld op een grondige analyse van nauwkeurige en actuele informatie over de algemene situatie in het land van oorsprong. Die informatie wordt op professionele manier verzameld uit verschillende objectieve bronnen, waaronder het EASO, het UNHCR, relevante internationale mensenrechtenorganisaties, niet-gouvernementele organisaties, vakliteratuur en berichtgeving in de media. Bij het bepalen van zijn beleid baseert de commissaris-generaal zich derhalve niet alleen op de op deze website gepubliceerde COI Focussen opgesteld door Cedoca, dewelke slechts één aspect van de algemene situatie in het land van herkomst behandelen.
Uit het gegeven dat een COI Focus gedateerd zou zijn, kan bijgevolg niet worden afgeleid dat het beleid dat de commissaris-generaal voert niet langer actueel zou zijn.
Bij het beoordelen van een asielaanvraag houdt de commissaris-generaal niet alleen rekening met de feitelijke situatie zoals zij zich voordoet in het land van oorsprong op het ogenblik van zijn beslissing, maar ook met de individuele situatie en persoonlijke omstandigheden van de asielzoeker. Elke asielaanvraag wordt individueel onderzocht. Een asielzoeker moet op een voldoende concrete manier aantonen dat hij een gegronde vrees voor vervolging of een persoonlijk risico op ernstige schade loopt. Hij kan dus niet louter verwijzen naar de algemene omstandigheden in zijn land, maar moet ook concrete, geloofwaardige en op zijn persoon betrokken feiten aanbrengen.
Voor dit land is geen beleidsnota beschikbaar op de website.