Deze COI Focus beschrijft het risico bij terugkeer, en in het bijzonder bij gedwongen repatriëring, van Soedanese burgers naar Soedan.
Het eerste hoofdstuk biedt een overzicht van repatriëringen die de internationale pers en een aantal door het CGVS geraadpleegde bronnen hebben gedocumenteerd, zowel binnen als buiten Europa. Vervolgens onderzoekt het tweede hoofdstuk de procedure die terugkeerders doorlopen bij aankomst op Khartoum International Airport (KIA) en de risico’s die ze eventueel lopen. Dit hoofdstuk bekijkt ook de door de pers en andere bronnen gerapporteerde gevallen waarbij Soedanezen na terugkeer problemen ondervonden met de Soedanese autoriteiten. Het derde hoofdstuk doet de jurisprudentie van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) en van het Britse Upper Tribunal met betrekking tot repatriëring naar Soedan uit de doeken. Het laatste hoofdstuk beschrijft de bevoegdheden en de reputatie van de Soedanese inlichtingen- en veiligheidsdienst, de National Intelligence and Security Service (NISS).
Dit onderzoek richt zich hoofdzakelijk op het risico voor Soedanezen die vrijwillig of onder dwang naar Soedan worden gerepatrieerd, zowel afgewezen asielzoekers als migranten die geen asielaanvraag hebben ingediend. Hoewel het eventuele risico bij terugkeer niet losstaat van de algemene veiligheids- en mensenrechtensituatie, van het huidige autoritaire bestuur en van het politieke landschap in Soedan, komen deze aspecten enkel zijdelings aan bod.
Het CGVS beschrijft niet in detail hoe derde landen gerepatrieerde Soedanezen behandelden voor hun terugkeer, maar focust op de manier waarop de Soedanese autoriteiten met terugkeerders omgaan, tijdens de identificatie-en de terugkeerprocedure, maar vooral na de terugkeer op de luchthaven van Khartoem.
Policy
Het beleid dat de commissaris-generaal voert, is gestoeld op een grondige analyse van nauwkeurige en actuele informatie over de algemene situatie in het land van oorsprong. Die informatie wordt op professionele manier verzameld uit verschillende objectieve bronnen, waaronder het EASO, het UNHCR, relevante internationale mensenrechtenorganisaties, niet-gouvernementele organisaties, vakliteratuur en berichtgeving in de media. Bij het bepalen van zijn beleid baseert de commissaris-generaal zich derhalve niet alleen op de op deze website gepubliceerde COI Focussen opgesteld door Cedoca, dewelke slechts één aspect van de algemene situatie in het land van herkomst behandelen.
Uit het gegeven dat een COI Focus gedateerd zou zijn, kan bijgevolg niet worden afgeleid dat het beleid dat de commissaris-generaal voert niet langer actueel zou zijn.
Bij het beoordelen van een asielaanvraag houdt de commissaris-generaal niet alleen rekening met de feitelijke situatie zoals zij zich voordoet in het land van oorsprong op het ogenblik van zijn beslissing, maar ook met de individuele situatie en persoonlijke omstandigheden van de asielzoeker. Elke asielaanvraag wordt individueel onderzocht. Een asielzoeker moet op een voldoende concrete manier aantonen dat hij een gegronde vrees voor vervolging of een persoonlijk risico op ernstige schade loopt. Hij kan dus niet louter verwijzen naar de algemene omstandigheden in zijn land, maar moet ook concrete, geloofwaardige en op zijn persoon betrokken feiten aanbrengen.
Voor dit land is geen beleidsnota beschikbaar op de website.